Indonezja Mena Gold

Znakomita arabika, o pełnym i wyrazistym smaku, z północnej Sumatry. Mena Gold to jedna z pereł indonezyjskiego przemysłu kawowego.

Kawa ta pochodzi z północnej Sumatry i jest uprawiana w rejonie długiego na ponad 80 km wulkanicznego jeziora Toba. Krzewy kawowca nie występowały naturalnie w tym regionie świata i zostały przywiezione przez holenderskich kolonizatorów w XIX wieku. Okazało się, że mają tutaj znakomite warunki do wzrostu: żyzne wulkaniczne gleby, odpowiednią wilgotność i nasłonecznienie, a także wysokość – kawy specialty lubią rosnąć dość wysoko. Uprawa kawowca szybko rozpowszechniła się na Sumatrze i w całej Indonezji, do tego stopnia, że dzisiaj jest to jej 4 producent na świecie (po Brazylii, Wietnamie i Kolumbii).

Indonezja Mena Gold eksportowana jest w świat z miasta Medan (poprzez pobliski port w Belawan), obecnie największego na Sumatrze, które historycznie było stolicą sułtanatu prowincji Aceh. Stąd nazwa kawy „Medan-Aceh”, obecnie skrócona do Mena. Drugi człon – gold, czyli złoto, ma wskazywać na najwyższą jakość ziaren.

Ponad 90% kawy w Indonezji uprawiana jest w małych gospodarstwach, których wielkość nie przekracza 1 ha. To, z czego słyną rolnicy z tego kraju, to specyficzna obróbka owoców kawowca, zwana „giling basah”, czyli „łuszczenie na mokro”. Polega ona na tym, iż z zebranych owoców kawowca zdejmowany jest miąższ, a następnie są one suszone do wilgotności około 30-35%. Następnie z ziaren zdejmowana jest otoczka pergaminowa, a później są one dosuszane do eksportowej wilgotności wynoszącej 11-12%. W normalnej „mokrej” obróbce ziarna są suszone do wilgotności eksportowej i dopiero na końcu zdejmowany jest pergamin. Być może brzmi to nieco skomplikowanie (a sama procedura może wydawać się dość podobna), ale taka metoda skutkuje charakterystycznym i niepowtarzalnym profilem smakowym ziaren z Sumatry: mają one bardzo niską kwasowość i nuty drzewne, ziemiste, korzenne, a czasami nieco tytoniowe.

Indonezja Mena Gold to arabika o minimalnej kwasowości, znakomicie zbalansowana, o nutach orzecha i czekolady, jednak z wyraźnie zaintonowanym akcentami leśnymi, drzewnymi i nieco ziemistymi (wynikającymi z wspomnianej metody obróbki „giling basach”). Polecamy ją w metodach ciśnieniowych – wyjdzie z niej znakomite, mocne espresso i kawy na jego bazie. W metodach przelewowych (choć nie zabraniamy!) nie każdemu może przypaść do gustu.